AGURRA

2025/06/20

Ekainera iritsi gara jada, eta, harekin batera, ikasturte berri baten amaieran. Kurtsoak, urtetik urtera, pixka bat laburtzen dituztela iruditzen zait.

Data hau iristen denean emozio nahasketa bat daukat. Alde batetik, oso pozik nago uda iritsi delako, igerilekuko arratsaldeekin, freskako gauekin, jaiekin eta nola ez… OPORREKIN. Zaila da azaltzen, baina aldi berean, nostalgia izugarria sentitzen dut. Berriro ere ikasle talde bat agurtu behar dugu, modu independenteagoan hegan egiteko, bakoitzak aukeratzen duen helmugara bidean... Aurten bost ikasle joango zaizkigu: IKER, DIEGO, MARKEL, ÁLVARO E IRIS.

Haiek agurtzeko, beste behin elkartzen gara ospakizunen bat egiten dugunean elkartzen garen tokian, psikomotrizitate gelan.

Bakoitzak gutun bat irakurri zigun agur gisa. Bertan, etapa osoko pasadizoak ekartzen zituzten gogora, haur hezkuntzan sartu zirenetik, Iris, Markel, Alvaro eta Ikerrek egin zuten bezala edo, sartu zirenetik, Diegoren kasuan bezala, ikastetxean egin zuten azken ikasturtera arte.

Pasadizo barregarriak eta tristeagoak ekarri zizkiguten gogora. Denak bat etorri ziren etapa horretan parte hartu genuen irakasle eta familia guzti-guztienganako esker on zintzoa adieraztean.

Jarraian, orla eman zitzaien ikastetxetik eta oroigarri polit bat apymaren partetik.

Oso ekitaldi hunkigarria izan zen, eta zera esan genien:

 

LASTER ARTE AUSARTAK!

 

Agurrak ez dira hemen amaitzen. Bitarteko irakasle kopuru handia eta kolektibo horren mugikortasuna dela eta, urtero hainbat ikaskide kaleratzea tokatzen zaigu. Badirudi hori errepikatzeak horretara ohituta egotea dakarrela, baina, hala ere, ez gara ohitzen, ez txikientzat, ez guretzat. Profesional horietako bakoitzak arrasto sakona uzten du gugan, nekez ahaztuko duguna.

LORENA, CAMINO, ANA PALOMO, JOSE, LEIRE, FERNANDO, BERTA, MARIA

 

ZORTE ON ZUEN ESKOLA BERRIETAN LANDIKIDE MAITEAK!